Salam petang Isnin...
Pagi tadi, Asyraf menanggis dan meraung sebab tak mahu pergi ke taska dan sekolah.. Saya terpaksa mengheret ( kejamnya ibu ) dia masuk kedalam kereta..Awadah dengan muka selamba masuk sendiri ke dalam kereta... Anak perempuan saya yang kecil ini memang memahami saya...Tak tau apa hal dengan Asyraf...mungkin dia malu dengan rambut dia yang masih tak dibetulkan tu...
Tadi ada mesyuarat guru. Mesyuarat ni mula pukul 12 tengah hari sampailah pukul 3.30 petang. Kalau ikutkan pukul 3.00 petang dah habis tapi ada pulak celebrate birthday cikgu... ini first timelah ada potong kek??? pecah rekod...
Apa-apa pun, Selamat Panjang Umur untuk cikgu2 yang bergabung belanja kitaorang iaitu cikgu amri, cikgu norain, cikgu khairin dan beberapa cikgu lagi... sedap kuih muih, pulut kuning, kek, sate dan air sirap bandung tuuuu... tahun depan buat lagi yea...
Sebenarnya, saya nak ceritakan tentang saya ni yang saya rasa cukup penjimat dan kedekut dengan wang ni...Tapi akhirnya saya kalah jugak dengan satu orang pelajar perempaun tingkatan satu nie...
Pelajar ni memang pandai berkata-kata...yealah kan tak kan dia terpilih untuk masuk pertandingan syarahan kan??..tapi yang saya maksudkan di sini ialah dia suka jumpa saya untuk promote apa yang emak dia buat.. contohnya:-
"cikgu, emak saya ada ambil upah buat baju. kalau cikgu nak cepat , emak saya boleh buatkan.."
Saya senyum aje...sebab saya buat baju sendiri...
"yea ke?...berapa upah emak awak ambik?"tanya saya menguji pelajar tersebut.
"30 ringgit cikgu, cikgu-cikgu sekolah rendah ramai yang tempah dengan emak saya..." kata pelajar tu lagi.
"kalau emak awak buat baju, saya pula buat tudung.."saya tambah lagi...
"kalau cikgu tak nak tempah buat baju, emak saya ada jual jus manggis tau cikgu... bla bla bla bla jus mangga bla bla kebaikan bla bla..."panjang lebar pelajar tu menerangnya pada saya...
Lepas tu saya stopkan apa yang pelajar tu mahu terangkan untuk pengajaran seterusnya...
................................................................................
Hari yang lain pulak...
tetiba, saya pun tak tau kenapa mata saya mengantuk sangat...teramat mengantuk semasa nak mengajar dalam kelas.
tiba-tiba pelajar ni datang dekat saya..
"cikgu! nah ambil sedikit air nie...cikgu masukkan dalam mulut cikgu...atau cikgu lapkan kat mata cikgu..."pelawa pelajar terbabit.
"air apa ni???"
"jus manggisah cikgu"
untuk tidak menghampakan pelajar tersebut saya pun ambillah botol kecil tu dan lapkan ke kelopak mata saya... tak mengantuk sekejap....saya senyum aje..
.................................................................................
Hari lain pulak...
Kepala saya pening pulak...saya pun tak tau kenapa bila masuk ke kelas ni sahaja macam2 terjadi... sekarang kepala sakit pulak..
"cikgu ambillah botol nie..."
"botol ape nie"
"jus manggis!"
"berapa ringgit nie?"
"kalau yang kecil, saya jual 5 ringgit..botol besar 60 ringgit!"
"saya nak kena bayar ke???"
"tak, cikgu ambiklah.."
saya dah mula termasuk jarummmm....
..................................................................................
hari lain pulak..
tetiba sahaja, pelajar tersebut memberikan saya templet tentang jus manggis...saya terus ambil dan simpan dalam beg....sampai sekarang saya tak tau kat mana templet tersebut?????
..................................................................................
Hari jumaat lepas, masa bebudak sibuk-sibuk beratur nak balik...
"cikgu! nilah botol jus manggis...."tunjuk pelajar tersebut kepada saya...
saya pegang dan lihat jenamanye...
bila dah pegang...tak kan cakap tak ada duit pulak kan? so saya ambil jugak...
"cikgu! emak saya kasi diskaun 5 ringgit."
so saya pun ambik jugaklah kan...
habis duit saya buat pelaburan RM55.00....pandai-pandai budak nie buat perancangan strategik...siap ada pelan operasi lagi.. usaha tangga kejayaan..... ha.... tengoklah hasilnya... mesti emak budak perempuan ni bangga sesangat....
akhirnya saya jadi guru pemurah...
Wasallam
7 ulasan:
itulah usaha tangga kejayaan, kesungguhan dan tidak patah semangat akhirnya cikgu pun mengalah dengan dia. kekadang sebenarnya kita serba salah...kalau aina ngan kengkawan cepat betul serba tak kena...
heheheh...
tergelak ayu baca entry nie..
cikgu ct...biasalah kita perempuan..dalam kuat semangat kadangkala lemah gak..lagi2 kena pujuk rayu..hehehe
cikgu cte..tolong add ayu dalam FB
umairahayu@yahoo.com
(ada hal)
senang nak business dengan cikgu rupa nya hehe
salam kenal..
JunAina:
betul tu... kita ni serba salahkan....
citarasa rinduan:
bebudak tu lebih pandai bab memujuk daripada ckigu mereka
zino:
betul...betul...
As salam & salam perkenalan dari BSB.boleh jadi serba salah dibuat nyer.
assalamualaikum...
terima kseh cg..tntng cmua ini...m0ga2 cg akn mnjd cg ynk bergna kpda cmua ank murid amin...
assalamualaikum..terima kseh cg sbb keluarkn bnda niew cmua...m0ga2 budi baik cg akan diblzz dgn kebhagiaan amin...
Catat Ulasan